درخواست مستی از ساقی
الا یا ایها الساقی ادر کأسا وناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها
درخواست رسیدن و پیدا کردن توفیق برای غرقه در عبادت حضرت حق شدن، اصل مسلمی در سلوک انسانها به سوی کمال است .
بی مدد دوست نمی توان حتی قدمی به سوی او حرکت کرد. آنچه سالک الی الله در مسیر پر خطر خود به سوی خداوند در اولین قدم نیاز دارد، طلب به زبان و دل است که دریای مهربانی حضرت حق را به جریان در خواهد آورد .تا او نخواهد ، احدی در این بزم محرم نخواهد شد و تا ابد دست غیب را برای راندن نا محرمان از این بزمگاه مقربان بر سینه ها خواهد نواخت .
درخواست از ساقی اولین قدم است . الا یا ایها الساقی ادر کاسا وناولها ، خدایا ما تشنگان شراب مستی تو، خواهان می بیغشیم ما را صفایی بخش و بر سفره بنشان !!!
طلب ، درخواست از قلب است ، چیزی که در آه سحری تجلی پیدا می کند و در سختیهای سلوک خود نمایی !
گاهی سالک فکر می کند اشتغال به ذکر و ناله های شبانه همان تقرب است ، و چون گاهی با نشاط آدمی همراه نیست تقرب را پدیده ای سخت و طاقت فرسا تصور می کند ، در حالیکه اشتغال به ذکرو گریه های شبانه و خیلی از عبادات وارد شده در شریعت ، همان طلب است و طلب با درد و رنج و سختی همراه است ، تا انسان را به سر منزل قرب رهنمون شود. آنجا که رسید دیگر نظّاره گر وجه پروردگار است ، لذت مدامی که با هیچ درد و رنجی کاهش نمی یابد .
انسان با عبادت سلوک را شروع می کند . و یا به بیان دیگر انسان با اشتغال به عبادت می گوید که می خواهم .!